Black Duck Garden του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών
Μία και κάτι μεσημέρι Τρίτης και την ώρα που φτάνω στο κήπο του Μουσείου της Πόλεως των Αθηνών ή αλλιώς στον «κήπο του παλιού Παλατιού» και συγκεκριμένα στο Black Duck Garden είναι αρκετοί εκείνοι που πίνουν τον καφέ τους, τσιμπώντας και κάτι, στα τραπέζια της αυλής. Κάποιοι έχουν τα λάπτοπ και δουλεύουν.
Έχω αρκετή ώρα στην διάθεσή μου πριν γυρίσω στο γραφείο για ένα καφέ και κάποιο σνακ. Μια γαλήνια όαση στην καρδιά της πόλης, όπου μόλις καθίσεις ξεχνάς ότι βρίσκεσαι στο κέντρο και μεταφέρεσαι στην εποχή του ‘Οθωνα. Ο σημερινός κήπος του Μουσείου αποτελεί μόνο ένα μικρό μέρος από τον τότε κήπο που με τη συμβολή της Βασίλισσας Αμαλίας είχε γίνει ένας μικρός παράδεισος, με πολλά δέντρα και λουλούδια, με ζωντανό ακόμα τον φοίνικα που είχε φυτέψει.
Απολαμβάνοντας τον καφέ μου και το πολύσπορο sandwich σολομού, διαβάζω το βιβλίο μου «Περί της εαυτού ψυχής» του Ισίδωρου Ζουργού, καθώς ο όμορφος και φιλικός χώρος σε κάνει να αισθάνεσαι άνετα και να ηρεμείς μόνος σου απολαμβάνοντας τα απλά ωραία πράγματα.
Gianna in Artland 