Κατερίνα Ζαχαροπούλου

Εικαστικός – Συγραφέας και παρουσιάστρια της εκπομπής “Η Εποχή των Εικόνων”

Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου σπούδασε ζωγραφική στην Αθήνα και παρακολούθησε ειδικά σεμινάρια στο Παρίσι στο Centre George Pompidou σε ζητήματα εκπαίδευσης παιδιών και νέων στην σύγχρονη τέχνη.

Με υποτροφία από την Αμερικανική Πρεσβεία και την Ελληνοαμερικανική Ένωση, ταξίδεψε στο Σικάγο όπου για δύο μήνες εργάστηκε για τη δημιουργία έργου-εγκατάστασης, το οποίο εξέθεσε στο Μουσείο Architecture and Design. Παράλληλα, οργάνωσε εκπαιδευτικά προγράμματα, τόσο στο μουσείο, όσο και σε σχολεία της ομογένειας.

Έχει διδάξει σε σχολές επαγγελματικού προσανατολισμού, έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια με θέμα την εκπαίδευση και την τέχνη, έχει εκδώσει βιβλία τέχνης για παιδιά, CDROM, καθώς και μια σειρά βιβλίων για τους καλλιτέχνες του μετρό της Αθήνας, και το βιβλίο Για τα πράγματα που λείπουν, με απομαγνητοφωνημένες συζητήσεις από τις εκπομπές της, ενώ ανέπτυξε πλούσια παιδαγωγική δραστηριότητα σε θέματα σύγχρονης τέχνης οργανώνοντας εργαστήρια σε μουσεία της χώρας (ΕΜΣΤ, Εθνική Πινακοθήκη, Μ. Μπενάκη, ΜΜΣΤ, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης) καθώς και στην παιδική ζώνη της ΕΡΤ το 1993-1995.

Η σύγχρονη τέχνη και η γλώσσα της την απασχολεί ως έννοια και ως αναμεταδιδόμενο σύστημα μέσα από εικόνες που «εκπέμπονται».

Την ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο ρόλος του καλλιτέχνη ως εκτιθέμενου φορέα γνώσης και εμπειρίας.

Το εικαστικό της έργο έχει ως κεντρικό άξονα την σχέση ανάμεσα στο υποκειμενικό και το αντικειμενικό, την ατομικότητα και τη δημοσιότητα, την μνήμη και την αναπαραγωγή της.

Έχει παρουσιάσει δουλειά της σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, ενώ έργα της ανήκουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Η συνεργασία της με την ΕΡΤ ξεκίνησε το 1993 με τον σχεδιασμό την επιμέλεια και την παρουσίαση εκπομπών για τα εικαστικά με πρωτοποριακό χαρακτήρα και έμφαση στην τέχνη σήμερα.

Η εκπομπή της «Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ» (από το 2003 έως σήμερα) υπήρξε η μοναδική στην ελληνική τηλεόραση με διεθνή χαρακτήρα, μέσα από συναντήσεις με διεθνείς καλλιτέχνες, έλληνες και ξένους, επισκέψεις σε μερικά από τα σημαντικότερα μουσεία, όπως το Λούβρο, το ΜοΜΑ, το Reina Sofia, αλλά και με συναντήσεις με διεθνείς προσωπικότητες της τέχνης, διευθυντές μουσείων, επιμελητές…

Σαν αποτέλεσμα, μέσα στα χρόνια, έχει δημιουργηθεί ένα σπάνιο Εθνικό αρχείο το οποίο αποτελεί εκτός από εκπαιδευτικό υλικό και υλικό μνήμης και καταγραφής μιας εποχής.

Το εικαστικό της έργο περιλαμβάνει κυρίως κατασκευές, εγκαταστάσεις, φωτογραφία και βίντεο. Διερευνά τη σημασία της μνήμης και της υποκειμενικότητα στην τέχνη, αλλά και την ιδιαίτερη σχέση του δημιουργού με το έργο του, σε συνάρτηση με τους εκάστοτε θεσμούς, με την ιστορία της τέχνης και τη θέση της γυναίκας μέσα στην κοινωνική πραγματικότητα.

Έργα της: